Jeroen Ouendag | Executive Coach


Artikeloverzicht:


  • De coachee bepaalt (ook al houd je soms  je hart vast ...)

  • Waarom een voor de hand liggende aanpak vaak niet werkt in coaching

  • Welke rol speelt cultuur in coaching?

  • Coaching: voor moedige cliënten of voor angstige cliënten?

  • Vijf samenhangende manieren om teamsamenwerking te verbeteren


  • Artikel: Vijf samenhangende manieren om teamsamenwerking te verbeteren


    In een programma ter verbetering van teamsamenwerking waarin ik als teamcoach optreed maak ik kennis met de gedachten van Patrick Lencioni. Deze Amerikaan is president van zijn Table Group, een consultancy firm die zich vooral richt op het verbeteren van de samenwerking in directieteams. De missie van de groep is om zo'n team daadwerkelijk samen te brengen rond 'the Table' voor het voeren van het goede gesprek. Lencioni schreef een parabel over samenwerking in een directieteam. De hoofdpersoon Catherine Petersen is CEO van een bedrijf waarvan de directie zo slecht samenwerkt dat dat het hele bedrijf beïnvloedt. Gaandeweg openbaren zich vijf, onderling samenhangende, frustraties die de samenwerking saboteren.

    Er is te weinig onderling vertrouwen tussen de directieleden (1). Enkelen zijn niet bereid om zich kwetsbaar op te stellen, om vertrouwen te geven. Vanwege het onvermogen om met elkaar vertrouwen te creëren is men binnen het team beducht voor conflicten (2). Je verschilt niet openlijk met elkaar van mening als je niet het gevoel hebt dat dat veilig kan zonder dat je wordt afgerekend. Gevolg zijn versluierde discussies en commentaren. Dit leidt weer tot gebrek aan betrokkenheid (3). Als mijn mening onuitgesproken blijft dan leidt dit er automatisch toe dat ik me niet engageer, hoewel dit ogenschijnlijk misschien wel zo lijkt. Vanzelfsprekend nemen mensen dan ook onvoldoende verantwoordelijkheid (4). Dit uit zich er bijvoorbeeld in dat collega's elkaar er niet op aan spreken als ze elkaar fouten zien maken. 'Wie ben ik om een ander aan te spreken, dat is toch mijn taak niet?' Als dat proces eenmaal op gang is dan vreet dat aan de werkelijke aandacht voor het boeken van gezamenlijke resultaten (5). Individuele- of afdelingsbelangen gaan de boventoon voeren boven het collectieve belang.

    Het boekje van Lencioni bevat naast de parabel een korte vragenlijst waarmee je de thermometer kunt steken in de teamsamenwerking in je eigen team. een meer uitgebreide versie hiervan is verkrijgbaar op www.tablegroup.com/teamwork. Daarnaast bevat het boek een hoofdstuk over het begrijpen en tegengaan van de vijf frustraties. Hierin praktisch toepasbare suggesties, oefeningen en speciale aandacht voor de rol van de leider.

    In deze laatste stap ligt de verbinding met mijn praktijk als executive coach. De mensen die ik spreek zijn verantwoordelijk voor de dynamiek in een (directie)team. Ze zijn in staat om zich kwetsbaar op te stellen en vertrouwen te geven of hebben hier moeite mee, vaak om begrijpelijke redenen. Ze durven zich uit te spreken en constructieve conflicten aan te gaan of zijn hierover wat minder zelfverzekerd. Ze zijn betrokken bij hun werk, maar willen ook stoom afblazen en zaken verwerken om te voorkomen dat het werk ten koste gaat van hun privéleven. Of ze zien duidelijk wat er mis gaat en zijn bereid om de verantwoordelijken daar op aan te spreken, maar willen vooraf even klankborden over de manier waarop.

    Lencioni, P. (2009), De 5 frustraties van teamwerk, Uitgeverij Business Contact, Amsterdam